Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ ο Γ’

Στο έργο τούτο Ο βασιλιάς Ριχάρδος παρουσιάζεται από την αρχή αποφασισμένος, όπως ο ίδιος ομολογεί στον μονόλογο, αρχή του έργου, να γίνει αχρείος. Και γίνεται. Αδίσταχτος, δολοφόνος, με απάτη, δόλο, θράσος, αφού ξεκάνει όλους όσοι είχαν δικαίωμα στο στέμμα, το σφετερίζεται, αλλά δεν προφταίνει να χαρεί την ανώτατη εξουσία, γιατί υποχρεώνεται να αντιμετωπίσει σε πόλεμο τον Ρίτσμοντ τον αντίπαλό του και χάνει τη ζωή του.
Η χρονολογία που εγράφτη και πρωτοπαίχτηκε, ορίζεται απ’ τους φιλόλογους ανάμεσα στο 1591 και 1593 και μάλλον προς το τέλος αυτού του χρονικού ορίου. Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1597 κι αναφέρεται πως ο Burbage πρωτόπαιζε το μέρος του ήρωα. Περισσότερο πειστική φαίνεται η γνώμη πως το έργο τούτο γράφτηκε μετά τα τρία έργα με το θέμα Ερρίκος ο ΣΤ’, που είναι και η ιστορική συνέχειά τους, δηλαδή πως ο Σαίξπηρ πρωτοπαρουσιάστηκε σαν δραματικός ποιητής με αυτά τα τέσσερα ιστορικά έργα. [. . .] (Από την έκδοση)