Ο χορός του θανάτου

Στο έργο του αυτό ο Στρίντμπεργκ είναι πολύ πιθανόν να επηρεάστηκε από το έργο του Swedenborg De Coelo et Inferno, ένα έργο το οποίο, σύμφωνα με μια πληροφορία, ο συγγραφέας γνώριζε πολύ καλά. Στο έργο αυτό ο Swedenborg μας λέει πόσο ευτυχισμένος μπορεί να είναι ο γάμος που βρίσκεται κάτω από την επιρροή της θρησκείας. Αλλά μερικοί γάμοι, λέει, βρίσκονται κάτω από την επιρροή του κακού, κι αυτοί λέγονται «γάμοι του Διαβόλου». Σ’ ένα τέτοιο γάμο, λέει ο ίδιος, τα μέρη μπορεί να μιλούν ο ένας στον άλλο, μπορεί να έλκονται από τον πόθο, αλλά μέσα τους κοχλάζει ένα αμοιβαίο θανατερό μίσος, τόσο μεγάλο που δεν περιγράφεται. Ο Χορός του θανάτου τοποθετείται σε ένα νησί του σουηδικού αρχιπελάγους. Το κτήριο στο οποίο ο Έντγκαρ και η σύζυγός του ζουν είναι ένα φρούριο, που στο παρελθόν λειτουργούσε ως φυλακή. Η συμβολική σημασία του γεγονότος αυτού ενισχύεται συνεχώς καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου. Η Αλίς, για παράδειγμα, λέει στον Κουρτ ότι όλη της ζωή υπήρξε έγκλειστη στον πύργο, φρουρούμενη από έναν άνδρα που πάντοτε μισούσε. Ο Λοχαγός αναφέρεται στον εαυτό του ως Κυανοπώγωνα και στην Αλίς ως φυλακισμένη του. Το ζευγάρι είχε αποκτήσει τέσσερα παιδιά, δύο από τα οποία εμφάνισαν τη χλομάδα της φυλακής και πέθαναν, σύμφωνα με την Αλίς, εξαιτίας της έλλειψης φωτός.