Ηδονή – οδύνη

Η εποχή μας, εν ονόματι της απελευθερώσεως του ανθρώπου από τα διάφορα “ταμπού”, άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου και έδωσε ελεύθερη διέξοδο σε όλες τις σκοτεινές του δυνάμεις και τα τυφλά του ένστικτα, κάνοντάς τον σκλάβο ελλεεινό και αξιοδάκρυτο της Libido και όλων της των σκοτεινών δορυφόρων. “Κορυβαντιών” γύρω από το βωμό της ο άνθρωπος σήμερα μάταια ελπίζει να την ικανοποιήσει. Σκληρή και απάνθρωπη η “θεότητα” αυτή του χαρίζει σε αντίδοση την οδύνη, το δάκρυ και τον ασταμάτητο στεναγμό και οδυρμό, την εκμηδένιση την ψυχική και τη βιολογική. Δεν είναι περίεργο επομένως πώς ο άνθρωπος βρίσκεται σε πνευματικό αδιέξοδο σήμερα προ πάντων. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)