ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

“Η τεχνική του Μονόδρομου συγγενεύει με την πρακτική του παίκτη. Ίσως νά ‘ναι κυρίως αυτό που σοκάρει σε τούτο το βιβλίο. Προκαλεί προδιαγεγραμμένες αμυντικές αντιδράσεις στον κατηγορούμενο αναγνώστη, για να του δείξει αμέσως πως αυτά που θέλει ν’ αρνηθεί, του ήταν γνωστά από πολύ καιρό, κι ότι μόνο γι’ αυτό τα αρνείται με τόσο πείσμα.” Theodor W. Adorno

“Η τεχνική του Μονόδρομου συγγενεύει με την πρακτική του παίκτη, φιγούρα με την οποία ο Μπένγιαμιν αισθανόταν μεγάλη οικείωση, καθώς μια ολόκληρη ζωή προκαλούσε την τύχη του ρισκάροντας κάθε φορά τα πάντα – σε λάθος αριθμούς. Κάτω από την παιγνιώδη και ανάλαφρη διατύπωση εντοπίζεται η ίδια πάντα γεύση της μελαγχολίας, στυφή και άγουρη.” (ΛΙΖΥ ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΥ, ΤΟ ΒΗΜΑ, 30/5/2004)

“Η εξαιρετική απόδοση του Μονόδρομου στα ελληνικά μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι αποτελεί μια τομή στην ελληνική βιβλιογραφία, όσον αφορά τον σημαντικότερο, ίσως, Γερμανό στοχαστή του Μεσοπολέμου. […] Στο Μονόδρομο παρουσιάζεται σε εκρηκτική συμπύκνωση η πορεία και η εξέλιξη της νεωτερικότητας στην αστεακή της διάσταση, η “πόλη και η ψυχή” αποκτούν, μέσα από τα μοτίβα της καθημερινότητας, την υλικότητα των συνθηκών, αλλά και την υπέρβαση των αντιφάσεων που την χαρακτηρίζουν, διαλεκτικά και ταυτόχρονα διαισθητικά.” (ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΦΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 9/5/2004)